---

Ik las vroeger altijd in bed. Onder de dekens, zolang het nog een beetje licht was. Of al donker. De waarschuwing ‘daar krijg je slechte ogen van’ lapte ik aan mijn laars. Ik wilde graag lezen.

Sinds afgelopen jaar kan zoonlief lezen. En ik zie hetzelfde gebeuren; hij leest in bed, onder de dekens. (Wel met een lamp aan, want hij slaapt op zolder en dat zien we toch niet.) Hij leest vooral om nog niet te hoeven slapen. Maakt mij niet uit, zolang ie maar leest.

Gaan we naar de bibliotheek dan zoekt hij nog wel de boeken uit met grote letters, plaatjes en weinig tekst op een pagina. Maar hij leest. En hij is trots als ie weer een boek uit heeft.

Dat kan ik mij ook nog goed herinneren. Met kerst in groep 3 kregen we ons eerste echte boek van school. Ik weet niet meer waar het boek over ging, maar ik kan me nog wel de triomf herinneren toen ik het boek uit had. Zelf gelezen! Voor het eerst.

Lezen is een feest
Vandaag is het de dag van de meesters en juffen. Daarom vandaag een bedankje voor alle meesters en juffen (en PABO studenten) die kinderen leren lezen.

BEDANKT!

Deze blog schreef ik voor Bookmatch.nl